कोचिंचिनातील स्प्रिंगटाइम मासिकाचा इतिहास – भाग १
हिट: 240
N30 आणि 40 च्या दशकातील अनेक दिग्गज वृत्तपत्रकारांनी खात्रीपूर्वक विश्वास ठेवला आहे की श्री. DIIP VĂN KỶ हे स्वतःच एक व्यक्ती होते ज्यांनी प्रेस वर्तुळात त्यांचे पालन केल्यावर, पहिले वसंत ऋतु मासिक प्रकाशित करण्यात पुढाकार घेतला होता – म्हणजे “Đông Pháp" thời báo (फ्रेंच इंडोचायना टाईम मॅगझिन) 1927 मध्ये नगर-काउंसिलर NGUYỄN KIM ĐÍNH.
Aजरी ते मासिक NGUYỄN KIM ĐÍNH च्या मालकीचे होते - त्याचे संपादक होते TRẦN HUY LIỆU - The Đông Pháp वेळ (चित्र 1) राष्ट्रवादी चळवळीला चिकटून राहिलेले अनोखे मासिक होते – जे त्या क्षणी कमालीचे चिडले होते – त्यामुळे त्याचे स्वागत करणाऱ्या आणि वाचणाऱ्या लोकांचे लक्ष वेधून घेतले होते. त्या कारणास्तव, 1927 च्या अखेरीस, स्प्रिंगटाइम टाइम मासिकाने, पृष्ठांची माफक संख्या आणि सामान्य आकारासह, त्याचे स्वरूप तयार केले होते, लाल आणि काळ्या रंगात छापले होते आणि लगेचच विकले गेले होते.
Hवाचकांनी मजकूराचे इतके स्वागत केले होते का? फण छउ त्रिन्ह, फण ब्यो छउ, किंवा बोई क्वांग चीउ यांसारख्या राजकारण्यांची मोठी नावे दिसल्यामुळे होते का? सत्य अगदी उलट सिद्ध होत आहे - ते कारण "विक्षिप्त" कवी NGUYỄN KHẮC HIẾU त्याच्या कवितेसह "वसंत ऋतूचा आनंद घेत आहे" (Chơi Xuân). कविता वाचत आहे "Ch Xi Xuân30 आणि 40 च्या सोप्या शैलीत लिहिलेले, आपण सुरुवातीला असा विश्वास करू शकतो की तो एका मद्यपानाचा ग्लास रिकामा केल्यावर तो आपल्याशी आनंद आणि प्रेरणा देत होता, परंतु आमच्या विश्वासाच्या विरूद्ध, तो प्रत्यक्षात होता. चीनपासून आपल्या देशापर्यंतच्या सर्व ऐतिहासिक कालखंडात वसंत ऋतूचा आनंद घेण्याच्या विविध पद्धतींचा प्राथमिक सारांश तयार करणे. हे सर्व मानवतावादी, राजकीय आणि लष्करी संवेदनांसह…, देशभक्ती जागृत करण्याच्या उद्देशाने.
Aत्या काळात, चिनी आणि चिनी लिप्यंतरित व्हिएतनामच्या साहित्याच्या संबंधातून आधीच मुक्त झाले असले तरी, फ्रेंच जीवन जगण्याची आणि फ्रेंच बोलायला शिकण्याची आकांक्षा बाळगणारा हा कवी अजूनही त्याच्या ""शी संबंध तोडू शकला नाही.समांतर बांधकाम” चे स्वरूप आले थान चुंग (चमत्कारी बेल) 1929 मध्ये वसंत ऋतु समस्या - हे खेदजनक आहे की थान चुंग अल्पायुषी होते; 7 जानेवारी 1929 रोजी त्याचे स्वरूप आले आणि 25 मार्च 1930 रोजी अगदी लहानपणीच त्याचा मृत्यू झाला.
The थान चुंग दैनिकाची त्या वेळी वाचकांनी खूप प्रशंसा केली होती:
"सकाळची घंटा आमच्या देशबांधवांना तीन आनंदी दिवसांसाठी शुभेच्छा देत आहे. आपल्या जुन्या देशाबद्दल खूप चिंताग्रस्त आणि प्रेमाने भरलेले असल्याने, आम्हाला आशा आहे की या वसंत ऋतूमध्ये आम्हाला अनेक चांगल्या संधी मिळतील.. "
A TRẦN THIỆN QUÝ मधील एक समान प्रकरण होते - जेव्हा प्रभारी होते ट्रंग लॅप (निःपक्षपाती) दररोज, वाचकांनी त्यांचे खूप कौतुक केले, परंतु जेव्हा ते सामील झाले कॉंग लुऑन, ते कौतुक कमी करून तो कमी झाला.
Tतो वसंत ऋतूचा अंक – त्या वसंत ऋतूमध्ये प्रकाशित झाला – जरी विस्तृत आणि उजळ झाला – तरीही प्रत्येक वेगवेगळ्या ऐतिहासिक कालखंडात राष्ट्राचे भवितव्य शेअर करायचे होते. पहिला आर्थिक संकटाचा काळ होता - आणि 14 फेब्रुवारी 1931 रोजी प्रकाशित झालेल्या वसंत ऋतूच्या अंकात लेखक NGUYỄN VĂN BA, संपादक, यांनी त्यांच्या लेखात कोचीन चीनमधील लोकांच्या दु:खाबद्दल तक्रार केली होती: “गेल्या वर्षीचे Tết आणि या वर्षाचे Tết" त्यांच्या लेखातील निराशावादाने भरलेला एक परिच्छेद पुन्हा वाचू या, त्याची तुलना जीवनप्रेमी परिच्छेदाशी करता येईल. TĐàn NGUYỄN KHẮC HIẾU यांनी त्याच्या शीर्षकाच्या लेखात लिहिले होते: "वसंत ऋतूचा आनंद घेत आहे", वर उल्लेख केला आहे.
"... आम्ही शेवटच्या टेट वेळेचा आनंद घेत असताना, आम्हा सर्वांना खात्री होती की आम्ही या वर्षीच्या Tết वेळेचा आनंद घेऊ शकू, परंतु आम्हाला खरोखर असे वाटेल अशी अपेक्षा नव्हती. गेल्या वर्षी आमच्याकडे या वर्षी Tết वेळ नव्हता आणि खरे सांगायचे तर, कोचीन चीनच्या इतिहासात आमच्याकडे कधीच अशी Tết वेळ नव्हती.".
या वर्षी Tết वेळ किती दुःखी आहे?
हा Tân Vi Tết वेळ किती दुःखी आहे?
I30 च्या दशकात, "असे लिहिलेले फारसे वर्तमानपत्र नव्हते.quốc ngữ" (लॅटिनीकृत राष्ट्रीय भाषा), जरी साहित्यिक जनतेने लॅटिनाइज्ड शब्दांशी परिचित केले होते. त्या दुर्मिळ वर्तमानपत्रांपैकी, द Thần चुंग दररोज सर्वात उत्कृष्ट होता.
Aवसंत ऋतूतील वर्तमानपत्रे आणि मासिके लिहिणाऱ्या वार्ताहरांचा समूह, द Công Luận (सार्वजनिक मत) दैनिकाचे एक लक्षात येण्याजोगे मार्गदर्शक तत्व होते: प्रत्येक वसंत ऋतु अंकासाठी संपादकांचा एक वेगळा गट असणे – उदाहरणार्थ 1931 चा विशेष वसंत ऋतूचा अंक संपादक NGUYỄN VĂN BA आणि PHÚ ĐỨC यांनी लिहिला होता. पुढील वसंत ऋतु विशेष समस्यांसह VÕ KHẮC THIỆU, DIỆP VĂN KỶ, नंतर TRẦN THIỆN QUÝ ची पाळी आली.
Aसोबत असतानाही वाचकांनी कौतुक केले Thần चुंग दररोज - गट Kỷ, बा ची प्रतिष्ठा साठी कामावर गेले तेव्हा कमी झाले होते Công Luận दररोज.
"... दूरच्या दिवसांचा विचार करू नका, शेवटच्या तानवी वर्षापासून (१८७१) आत्तापर्यंत, फ्रेंच संरक्षणाखाली आल्यानंतर, कोचीन चीनमधील प्रत्येकजण आनंदाने जगत होता, आणि प्रत्येक वेळी जेव्हा ते आले तेव्हा लोक आनंदाने मद्यपान करत होते. गेल्या वर्षी (1871) पर्यंतचा वसंत ऋतूचा काळ, जेव्हा वातावरण आणि दृश्ये पूर्वीसारखे आनंदी आणि गजबजलेले नव्हते, परंतु सत्तर ते ऐंशी टक्के Tết वातावरण अजूनही पाहिले जाऊ शकते.
या भूमीवर जन्माला आलेला कोणीही हे ओळखेल. तथापि, या Tân Vi Tết वेळेत सर्व काही बदलले आहे, कोणीही असे म्हणू शकतो की गेल्या वर्षी आमच्याकडे दहापट उपक्रम झाले होते तर या वर्षी आमच्याकडे फक्त एकही नाही. गेल्या वर्षी, कॅटिनॅट रस्त्यावर रेशीम विकणारे दुकान दररोज चार ते पाचशे पियास्ट्रे रेशीम विकू शकत होते, या वर्षी ते दररोज फक्त तीस किंवा चाळीस पियास्टर विकू शकले. प्रत्येकजण तोट्यात भेटल्याबद्दल तक्रार करत आहे... "
"... या परिस्थितीचे आणखी एक कारण म्हणजे गेल्या वर्षभरापासून उद्भवलेल्या त्रासामुळे. "
Bआम्हाला हे माहित असले पाहिजे की सर्व वसंत ऋतु वर्तमानपत्रे आणि मासिके "थकलेले आणि दुःखी” परिस्थिती, त्यांच्यापैकी काहींनी, त्यांच्या दूरगामी विचारांनी, चांगल्या भविष्याची भविष्यवाणी केली होती. चे एक पान पुन्हा वाचूया Trung Lập (निःपक्षपाती) वसंत ऋतु समस्या TRẦN THIỆN QUÝ द्वारे लिहिलेले आणि 21 जानेवारी 1933 रोजी प्रकाशित झाले. त्यांनी समृद्धी आणि अधोगती, शक्यता आणि दुर्दैवी बदल - एक चिरंतन तत्त्वज्ञान म्हणून सांगण्यासाठी एक फ्रेंच म्हण उधार घेतली होती.
"... फ्रेंच लोकांमध्ये एक म्हण आहे: "हा एक वाईट वारा आहे जो कोणालाही चांगले उडवत नाही". येथे, चांगले येणे खूप हळू आहे, परंतु प्रत्येकजण ओळखतो की ते खरोखर अस्तित्वात आहे.
“नाही तर आपल्या अण्णामी लोकांना आता साबण कसे बनवायचे, स्टॉकिंग्ज विणणे, लाकडी बूट कसे बनवायचे आणि चामड्याचे शूज कसे बनवायचे हे कसे कळते; पूर्वी चिनी लोकांसाठी राखीव असलेल्या अनेक हस्तकला. आणि जर नसेल तर रेस्टॉरंट, कॉफीशॉप्स कसे उघडायचे आणि चायनीज सूप आणि चायनीज नूडल्स कसे विकायचे हे आपल्या अण्णामी लोकांना आता कसे कळले?. "
A काही वर्षांनंतर, द प्रेस भरपूर दिले होते "स्वातंत्र्यत्यामुळे ते विशेषतः 1938-1939 वर्षांमध्ये खूप विकसित झाले. तथापि, जेव्हा युद्ध सुरू झाले तेव्हा अनेक वृत्तपत्रे निलंबित करण्यात आली होती आणि अनेक वृत्तपत्रांना अटक करण्यात आली होती आणि तुरुंगात टाकण्यात आले होते. द प्रेस नाट्यमय परिस्थितीत पडलो. त्या वेळी, लोकांना फक्त काही वर्तमानपत्रेच दिसत होती जसे की Điện Tín (डेली टेलीग्राफ), साई गॉन (सायगॉन), ट्रुयन टिन (संप्रेषण) आणि डॅन बाओ (लोकांचे वर्तमानपत्र).
Wच्या संदर्भात डॅन बाओ (लोकांचे वर्तमानपत्र) - न्यूजमन BÙI THẾ MỸ ने सलग 3 प्रकाशित केले होते वसंत ऋतु समस्या: 1940-1941-1942 मध्ये. त्यांच्याशिवाय, ĐẶNG NGỌC ÁNH आणि MAI VĂN NINH च्या मासिकांनी 3-1943 आणि 1944 मध्ये सलग 1945 अंक प्रकाशित केले होते.
Iउदासीन "आवाजआर्थिक संकटाच्या काळात उघडे पडले होते, मग युद्धकाळ आला तेव्हाही हाच सूर त्यांच्या संतापजनक मानसशास्त्राने जनतेची सेवा करत होता. वर प्रकाशित झालेला लेख पुन्हा वाचूया आयन टॅन 1945 आहे.
"... खंदकाच्या खाली आश्रय घेतलेल्या लोकांनाच जमीन किती खोल आहे हे कळू शकत होते; आणि जे समुद्रात गेले होते त्यांनाच समजले की समुद्र किती अफाट आहे. या गेल्या 6 वर्षात आपला देश समुद्रात उभ्या असलेल्या जहाजासारखा होता, तर अंतर्देशीय अजूनही निवारा करण्यासाठी एक छोटासा खंदक आहे.. "
Pलोकांच्या अपूर्णतेमध्ये असा विचार आहे की इतर लोक स्वतःहून अधिक आशीर्वादित आहेत, तर प्रत्यक्षात, दररोज, त्यांना त्यांच्या सहप्राण्यांपेक्षा जास्त आशीर्वाद मिळत आहेत. आशीर्वाद कितीही लहान असला तरी तो मिळाल्याने आपल्याला आनंद वाटला पाहिजे, कारण निवारा अगदी अरुंद असला तरी वाऱ्याच्या दाबाला, तसेच बॉम्बच्या तीक्ष्ण तुकड्यांशी झुंजतो तसे हे सर्व आपणच तयार केले आहे.
Tकोचीनची परिस्थिती हीच होती, ज्याचा ऐतिहासिक साक्षीदार HỒ BIỂU CHÁNH आहे.
Lहनोईच्या दिशेने बाहेर पडणे – संपूर्ण देशाचे पाळणा – यासारख्या मासिकांद्वारे वार्ताहरांनी त्रि तान (नवीन ज्ञान), Thanh Nghị (सार्वजनिक मत), Trung Bắc Chủ nhật (मध्य आणि उत्तर रविवार) आमच्या नफ्यासाठी कागदपत्रांचा एक मुबलक खजिना मागे सोडला, ज्यासाठी वापरले प्रेस आणि साहित्यिक मंडळे. च्या वसंत ऋतूचे मुद्दे सरळ बोलतात Trung Bắc Chủ nhật, Phong Hóa आणि एनजी नाय कोचीन चिनी वाचकांचे मन जिंकले होते.
… अद्यतनित केले गेले ...